Kusur: Sürekli mal toplamak ve başkalarına vermemek nefsin başka bir kusurudur.
Tedavisi: Öncelikle kulun ömrünü ne zaman sona ereceğini bilmediğini ve ecelinin yakın olduğunu bilmesidir. Böylelikle kendisine yetecek miktarda mal biriktirir. Ve bunun dışında yanında mal bırakmaz (gerisini Allah için sarf eder). Zira aldığı nefesten emin olmayan ölümün ne zaman geleceğini bilmeyen kimsenin mal toplaması ve başkalarına sarf etmemesi cahillikten başka bir şey değildir. Nitekim Hz. Peygamber (s.a.v.) bir hadis-i şeriflerinde
Hanginize mirasçının malı kendi malından daha çok sevimlidir diye sordu.
Orada bulunanlar Ya Allah'ın Resulü her birimize muhakkak kendi malı daha sevimlidir dediler bunun üzerine Allah'ın resulü (s.a.v.) sahip olduğun asıl mal ölmeden önce önden (Allah için harcayıp) gönderdiğin maldır. Mirasçıların malı ise harcamayıp ölümden sonraya bıraktığı maldır buyurdu. Buhari Rikak 12; Nesai, Fesaya 1; Ahmed b. Hanbel el-müsned 1/382; Buhari el-edebü'l-müşred 1/62 (nr. 153)
Nefis Kusurları ve Tedavileri (Uyubü'n-Nefs ve Müdavatüha) Ebu Abdurrahman Sülemi (k.s.)
