Safiyye bint Huyey. İsminin anlamı; “saf, temiz, halis ve katıksız” demektir. Miladi 610 yılında Hayber’de dünyaya gelmiştir. Hayber Yahudilerinin reisi olan, Huyey b. Ahtab’ın kızıdır.
Safiyye validemiz Hayber savaşı sonucunda esir olur. Efendimiz (sas) evlilik teklifinde bulunarak kendisini esaretten kurtarır. Bu şekilde Yahudi bir hanımla evlenerek hem Safiyye validemizin imanına vesile olur hem de İslam’a düşman olan Yahudilerle iman ederler ümidiyle onlarla yakınlaşmış olur.
Enes b. Malik (ra) anlatıyor: “Allah Resulü kendi bineğinin yanında durarak dizini koyuyor, Safiyye’de ayağını O’nun dizine koyarak deveye biniyordu.”(42)Bu rivayet ile, hanıma ev işinde yardımcı olmanın “kılıbıklık” olmadığını, İnsanlığın en hayırlısından öğrenmiş oluyoruz.
Miladi 670 yılında Safiyye validemiz, 61 yaşında Medine’de vefat etmiştir.
42. Ed-Dımaşkî, Subul el-Hudâ ve’r-reşâd fî sireti Hayri’l-İbâd, c. XI, s. 235
