Hakkında
Mekke döneminde inmiştir. 20 âyettir. Sûre, adını ilk âyetteki “el-Beled” kelimesindenalmıştır. Beled, şehir, belde demektir.
Nuzül
Mushaftaki sıralamada doksanıncı, iniş sırasına göre otuz beşinci sûredir. Kaf sûresinden sonra, Târık sûresinden önce Mekke’de inmiştir.
Konusu
Sûrede bazı önemli varlıklara yemin edilerek insanın yaratılıp hayat mücadelesi içine sokulduğu, gücüne ve servetine güvenerek Allah’a karşı gelenlerin aldandığı, insana maddî ve mânevî birtakım nimetlerin verildiği, hayır ve şer yollarının gösterildiği anlatılmaktadır. Ayrıca yardımlaşma, iman ve sabır konuları ele alınarak bu konularda müminlerle inkârcılar arasında kısa bir karşılaştırma yapılmıştır.
BELED SURESİ OKUNUŞU
| 1. | La uksimü bilhazelbeledi. |
| 2. | Ve ente hıllün bihazelbeledi. |
| 3. | Ve validin ve ma velede. |
| 4. | Lekad halaknel'insane fiy kebedin. |
| 5. | Eyahsebü en len yakdire 'aleyhi ehadün. |
| 6. | Yekulü ehlektü malen lübeden. |
| 7. | Eyahsebü en lem yerehu ehadün. |
| 8. | Elem nec'al lehu 'ayneyni. |
| 9. | Ve lisanen ve şefeteyni. |
| 10. | Ve hedeynahünnecdeyni. |
| 11. | Felaktehamel'akabete. |
| 12. | Ve ma edrake mel'akabetü. |
| 13. | Fekkü rekabetin. |
| 14. | Ev ıt'amün fiy yevmin ziy mesğabetin. |
| 15. | Yetiymen za makrebetin. |
| 16. | Ev miskiynen za metrebetin. |
| 17. | Sümme kane minelleziyne amenu ve tevasav bissabri ve tevasav bilmerhameti. |
| 18. | Ol,eke ashabülmeymene |
| 19. | Velleziyne keferu biayatina hüm ashabülmeş'emeti. |
| 20. | 'Aleyhim narün mü'sadetün. |
BELED SURESİ ANLAMI
| 1, 2, 3, 4. | Sen bu beldedeyken bu beldeye (Mekke'ye), babaya ve ondan meydana gelen çocuğa yemin ederim ki biz insanı bir sıkıntı ve zorluk içinde (olacak ve bunlara göğüs gerecek şekilde) yarattık. |
| 5. | İnsanoğlu, kendisine kimsenin güç yetiremeyeceğini mi sanıyor? |
| 6. | "Yığınla mal harcadım" diyor. |
| 7. | Kendisini kimsenin görmediğini mi sanıyor? |
| 8, 9, 10. | Biz ona iki göz, bir dil, iki dudak vermedik mi; iki apaçık yolu (hayır ve şer yollarını) göstermedik mi? |
| 11. | Fakat o, sarp yokuşa atılmadı. |
| 12. | Sarp yokuşun ne olduğunu sen ne bileceksin? |
| 13. | O tutsak bir boynu çözmek(köle azat etmek) tir. |
| 14, 15, 16. | Yahut şiddetli bir açlık gününde kendisiyle yakınlığı olan bir yetimi, yahut yerde sürünen bir yoksulu doyurmaktır. |
| 17, 18. | Sonra da iman edenlerden olup birbirine sabrı tavsiye edenlerden, birbirine merhameti tavsiye edenlerden olanlar var ya, işte onlar Ahiret mutluluğuna erenlerdir. |
| 19. | Âyetlerimizi inkar edenler ise; kötülüğe batmış kimselerdir. |
| 20. | Üzerlerinde etrafı sımsıkı kapatılmış bir ateş vardır. |
